Forum Kółka Teatralnego Conradinum

paniKa

Witam

tuuu wrzucajcie swoje pomysły, a ja podrzucam te scenario, o których mówiłam Wink

[link widoczny dla zalogowanych]

jak Wam sie podoba?? Wink

paniKa

Dzięki za zaangażowanie Sad

Tadzik

ja mam wizje ale i tak moja wizja nie przejdzie

Tadzik

(kurtyna zamknięta przed kurtyną stoi Śledziowski i Podglądalski)
ŚLEDZIKOWSKI:
Witamy serdecznie w ten cudowny dzień.
PODGLĄDALSKI:
A jest to dzień naprawde cudowny ponieważ to dzisiaj obchodzony jest dzień Nauczyciela.
ŚLEDZIKOWSKI:
Dlatego tej sprawie prowadzony jest ten reportaż a dokładnie mówiąc sprawdzimy dzisiaj jak to święto jest obchodzone w szkołach.
PODGLĄDALSKI:
Zatem przejdźmy od razu do pierwszej szkoły do szkoły w której uczą się Ci najmłodsi. Sprawdźmy co oni przygotowali dla swoich nauczycielów.

(Odsłania się kurtyna Śledziowski i Podglądalski schodzą na bok sceny)

D1: Dzisiaj Dzień Nauczyciela,
więc raniutko przed lekcjami,
cała klasa uśmiechnięta
dała kwiaty naszej Pani.

D2: I życzyła pomyślności
i wszystkiego najlepszego
no, a Pani dziękowała
koleżankom i kolegom.

D3: Dzisiaj Dzień Nauczyciela
no i właśnie przy tym święcie
Staś nieodrobione lekcje,
Przyniósł Pani dziś w prezencie.

D4: Ewa zaś ma w swym zeszycie
takie kleksy, takie błędy,
że aż kwiaty naszej Pani
na ich widok zaraz zwiędły!

Wszyscy: Jeszcze Dzień Nauczyciela
całkiem nam się popsuć gotów!
Gdyby była dziś niedziela,
nie było by tych kłopotów.

ŚLEDZIKOWSKI:
Bardzo cudowne i wzruszające przedstawienie przedszkolaków.
PODGLĄDALSKI:
Tak (i komentarz do przedstawienie (zależy jak kto recytował itp.))
ŚLEDZIKOWKSI:
Teraz czas na reklamy a po przerwie.
PODGLĄDALSKI:
A po przerwie przeniesiemy się do innej szkoły aby sprawdzić
jak tam jest obchodzony dzień nauczyciela.
(zasłania się kurtyna i idzie reklama)
(Idzie uczeń Conrada i ma plama na mundurze nagle wychodzi KABOOM)
KABOOM:
Plama na mundurze !? To niedopuszczalne ! Wyślijmy tą plame gdzie raki zimują!! TRATRARRATRARTRARA
(I psika na plame po chwili wychodzi kolejny uczeń i ma brudne buty)
KABOOM:
Błoto na butach! Jak do tego doszło ?! Ale mamy KABOOM wyślijmy te błoto do piekielnej czeluści! JATATATAJATADUBATTAADBAD
KABOOM:
Zawiera tajny składnik. TrynitroKabumolen który rozprawi się z każdą plamą. Świetnie sprawdza się również jako klej do papieru, mocny żel do włosów, Nawilżacz do rąk jak i dezodorant.
KABOOM:
Teraz KABOOM w promocji!
Kup KABOOM a dostaniesz dodatkowo KABOOM EXTRA do czyszczenia łazienki, odświeżania ust, jako gaz pieprzowy oraz do farbowania włosów.
Dzwoń już teraz do naszych konsultantek. CZEKAMY
(przed kurtyne wychodzi Śledzikowski i Podglądalski)

PODGLĄDALSKI:
Witamy po reklamach
ŚLEDZIKOWSKI:
Przed reklamami byliśmy w szkole gdzie uczyli się Ci najmniejsi.
PODGLĄDALSKI:
A teraz przjdźmy do szkoły gdzie uczą się no nieco troche starsi uczniowie.

(otwiera się kurtyna fragment klasy szkolnej, ławki - 3 lub 4 - stojące ukośnie po lewej od widowni, po prawej nieco wolnego miejsca, stoi tam biurko nauczyciela.

NAUCZYCIELKA (stukając linijką w biurko):
Spokój! Cisza! Proszę wstać. Czy możemy się przywitać?

UCZNIOWIE:
Ależ tak. Oczywiście.

NAUCZYCIELKA:
No to "Dzień dobry"

UCZNIOWIE:
Dzień - do - bry - pa - ni

NAUCZYCIELKA:
Mam nadzieję, że wszyscy są obecni i nikogo nie skusiły dziś wagary?

KŁOPOTOWSKI:
My i wagary?! Przecież to nie możliwe proszę pani! Tu są same dobre dzieci. Czy my kiedykolwiek panią zawiedliśmy?

NAUCZYCIELKA:
Wiesz Kłopotowski, różnie to bywało. Na wszelki wypadek sprawdzę obecność (otwiera dziennik i czyta): Darłowska, Kłopotowski, Dzwoneczek, Pączek, Pindrzalska, Wojtkowski, Powsinoga (rozgląda się po klasie): No proszę. Gdzie jest Powsinoga? Na poprzednich lekcjach była.

UCZNIOWIE (z różnych stron klasy krzyczą jeden przez drugiego):
Ona za moment przyjdzie. Tylko sekundkę się spóźni. Ona musiała wyjść. Proszę chwilkę zaczekać, zaraz wszystko się wyjaśni.

NAUCZYCIELKA:
Mam nadzieję, że naprawdę wszystko się wyjaśni, a zanim to nastąpi mam jeszcze kilka innych spraw, które muszę z wami omówić, a szczególnie z tobą Kłopotowski. (Kłopotowski robi przesadnie zdumioną minę) Tak, tak. Z tobą. Pani od polskiego bardzo się na ciebie skarży. Podobno nie uważasz na lekcji, a przy odpowiedzi w ogóle nie myślisz!

DZWONECZEK:
To prawda proszę pani. W pełni się z tym zgadzam. Kłopotowski jest ciągle rozkojarzony. Rzekłabym...nieobecny.

KŁOPOTOWSKI:
Zatkaj się Kolarzówna, nie do ciebie mówią.

NAUCZYCIELKA (równocześnie z Kłopotowskim):
Chwileczkę Kolarzówna, chciałabym jednak porozmawiać z Kłopotowskim.

KŁOPOTOWSKI:
Proszę pani: Od myślenia pęka głowa, Tu połowa, tam połowa, A całości - ani pół, Wiadomości stale nowe Osaczają biedną głowę I głupieje Człek Jak wół.

NAUCZYCIELKA:
Jakoś nie wszystkim myślenie sprawia taki kłopot jak tobie Kłopotowski. Weźmy na przykład Kolarzównę, która przynosi zeszyty naszej klasie. Jej oceny... (tu ze wszystkich stron klasy rozbrzmiewa ciche skandowanie: ku-jon, k -jon) Spokój! Jej oceny i jej zachowanie...
(li - zus, li - zus)
Spokój mówię! Jej oceny i jej zachowanie są najlepsze i wyróżniają się spośród waszych.

DZWONECZEK:
Dziękuję pani za słowa uznania i dołożę wszelkich starań, żeby nie zawieść pokładanych we mnie nadziei. Jeżeli pani pozwoli, chciałabym przy tej okazji wyrecytować kilka strof przez siebie napisanych

KŁOPOTOWSKI (wzdycha z niechęcią):
O Boże!

DZWONECZEK (wystawia mu język, odwraca się z obrażoną miną i zaczyna recytować wiersz J. Kiersta: "Naszemu wychowawcy") :
Ja bardzo kocham swoją szkołę:
Kolegów, lekcje, książki, dzwonek -
Bo w szkole wszystko jest wesołe
I dzień się w szkole zmienia w dzionek.
W klasie są mapy i marzenia,
Podróże naokoło świata,
Jest globus - taka mała Ziemia,
Pokratkowana i pękata.
W szkolne są ławki i koledzy
I przyjaźń, co jest drugim słońcem
I tu źródełko tryska wiedzy
Czyste, przejrzyste i gorące.
Lecz skąd to ciepło, ptaki, wzloty?
Skąd tyle światła i wesela?
Dzisiaj myślimy wszyscy o tym:
Z serca i troski Nauczyciela!
To On - nasz Drogi Wychowawca -
Ożywia nas wciąż nową siłą!
Więc każdy sercem Mu odpłaca -
Bez niego szkoły by nie było.

NAUCZYCIELKA (wzruszona):
Dziękuję. Dziękuję ci bardzo (wstaje zza biurka i podchodzi do Pindrzalskiej) Pindrzalska, jak możesz na lekcji przeglądać się w lusterku?! Przecież to oburzające! Inni nauczyciele też skarżą się na twoje zachowanie. Nieodpowiedni strój do szkoły, umalowana twarz... (Pindrzalska podnosi się z ławki)

PINDRZALSKA:
Proszę pani ja chcę zostać modelką, a przeczytałam w jednym piśmie, które naprawdę nigdy nie kłamie, że o urodę trzeba dbać już od najmłodszych lat. To jest bardzo dobre pismo i obie z mamą jesteśmy nim zachwycone, więc jak przeczytałyśmy to razem z moją mamą, to od razu postanowiłyśmy dbać o wygląd. Czy widzi pani w tym coś złego???

NAUCZYCIELKA:
Pindrzalska, tu jest szkoła, a nie wybieg dla modelek. Siadaj! Chyba będę musiała porozmawiać z twoją mamą.

PINDRZALSKA:
Nie ma takiej potrzeby. Mama ma identyczne poglądy na te sprawy

NAUCZYCIELKA:
Pozwolisz, że sama się o tym przekonam (wraca do biurka, po drodze spostrzega Paczka jedzącego ciastko): Ach! To niedopuszczalne. Pączek! Żeby w twoim wieku nie zapanować nad sobą i notorycznie podjadać! To chyba u ciebie chorobliwe?

PĄCZEK:
Ma pani zupełną rację. Ja też podejrzewam, że mam tasiemca i on co chwilę potrzebuje coś zjeść, a jak mu nie dam, to tak mnie ssie, że nie mogę się w ogóle skupić na lekcji.

NAUCZYCIELKA:
Myślę Pączek, że powinieneś go przyzwyczaić do regularnego odżywiania co przerwę. Rozumiemy się!

PĄCZEK:
Ależ oczywiście proszę pani. Spróbuję, chociaż nic nie mogę zagwarantować.

NAUCZYCIELKA:
Lepiej się dogadaj ze swoim tasiemcem. (Przechodzi do biurka): Ostatnia kwestia jaką chciałam omówić na dzisiejszej godzinie wychowawczej to sprawa naszej uzdolnionej muzycznie koleżanki Darłowskiej, która podśpiewuje nie tylko na muzyce, ale na innych lekcjach również.

KOLARZOWNA:
To prawda. Śpiewa na okrągło, a nie wszystkim odpowiada ten rodzaj utworów wokalnych, które preferuje koleżanka Darłowska. (Zwracając się do Darłowskiej): Może coś zaprezentujesz naszej pani to sama oceni twoje zdolności wokalne. KŁOPOTOWSKI (gwiżdże i klaska w dłonie): Baśka, daj czadu! DARŁOWSKA (wstaje i śpiewa piosenkę zespołu Wilki - "Baśka", w trakcie jej występu wbiega zdyszana Powsinoga, wszyscy podnoszą się z ławek)

POWSINOGA:
Jestem, o Boże! Zdążyłam!

(zamyka się kurtyna przed scene wychodzi Śledzikowski i Podglądalski)

ŚLEDZIKOWSKI:
Cooo ? znowu reklama ?! eh….. no trudno za wszystko trzeba płacić.
PODGLĄDALSKI:
No niestety jest to prywatna stacja telewizyjna nie ma nic za friko.
ŚLEDZIKOWSKI:
Ale co wydarzy się teraz ?
PODGLĄDALSKI:
Dlaczego Powsinoga się spóźniło ?
ŚLEDZIKOWSKI:
Tego dowiemy się po przerwie nie odchodźcie od teleodbiorników.
(Śledzikowski i Podglądalski schodzą ze sceny i leci reklama)

D: Uczyłaś się już do biologi? Coś z fotosyntezy.
P: Tak, uczyłam się.
D: To weź mi tak szybko wytłumacz o co chodzi.
P: No okej, a więc fotosynteza to szereg….
D: Oj widze, że czeka mnie nieprzespana noc z biologią.
P: Prawie jak randka z biologią.
D: No, żebyś wiedziała. Wiesz co, zgłodniałam. Zamówisz coś?
P: Nie wiem właśnie, a co polecasz?
D: Hmmmm… może tą słynną mini pizze ?
P: Szczerze mówiąc dużo o niej słyszałam, ale jakoś nigdy nie jadłam.
D: NO CO TY!? Musisz spróbować!
BÓG: Mnie Pizza! Idealna harmonia smaków. Połączenie ketchupu i sosu. Mini pizza! Ciasto najwyższej jakości z polskich zbóż. Orientalne przyprawy, które podkreślają smak i aromat tej przekąski! Mini Pizza! Naturalne składniki, bez konserwantów, wybierane przez włoskich kucharzy i świeżo dostarczane. Mini Pizza!
P: Dobra zamówmy ją ! Ile kosztuje ?
D: Tylko 3zł
P: Tak tanio !? (wcina pizze)
D: I jak smakuje ?
P: Niebo w gębie! Dawno nie jadłam tak dobrej pizzy.
D i P: ZAMÓW I TY

(Koniec reklamy otwiera się kurtyna)

POWSINOGA:
Jestem, o Boże! Zdążyłam! (Z kwiatami w ręku podchodzi do nauczycielki i zaczyna recytować):
Wiele Pięknych kwiatów znamy – tulipanów, róż i bzów.
My dla naszej Pani mamy najpiękniejsze kwiaty słów.

KŁOPOTOWSKI:
Słowo miłość jej troski, słowo wdzięczność za jej trud.
Dar to skromny, dar uczniowski wyśpiewany z serc jak z nut.

DARŁOWSKA:
Wiele gwiazd na niebie błyszczy i srebrzysty płonie nów.
Dziś dla Państwa mamy wszyscy najpiękniejsze kwiaty słów.

PINDRZALSKA:
Słowo miłość za ich troski, słowo wdzięczności za ich trud.
Dar to skromny dar uczniowski wyśpiewany z serc jak z nut.

PĄCZEK:
Niech nam Państwo dziś wybaczą, żeśmy czasem byli źli,
I z uśmiechem na nas patrzą bo co złego to nie my.

DZWONECZEK:
Słowo miłość za ich troski, słowo wdzięczność za ich trud.
Dar to skromny, dar uczniowski wyśpiewany z serc jak z nut.

PODGLĄDALSKI:
I my również chcemy dołączyć się do tych szczerych życzeń.

ŚLEDZIKOWSKI:
Życzymy, wam i sobie, by ziarno rzucane
do duszy naszej nie szło na marne

PODGLĄDALSKI:
I powołane w tej pracy potrzebne
było cierpliwie i zawsze ofiarne

PODGLĄDALSKI:
Dziękujemy za oglądanie naszego reportażu i to tyle faktów w dzisiejszych faktach więcej faktów w faktach po faktach.

kubus

no no ; ) jutro o 15.15 kolejne spotkanie ; )

madzik

bardzo mi sie podoba, zwłaszcza fragment reklamy mini pizzy. <3 Very Happy

paniKa

Brawo Brawo Brawo!!! Very Happy

Gwiazdom dziękuję jak zawsze Very Happy

a Nowym Gwiazdeczkom gratuluję przejścia chrztu bojowego Wink

Pomyślcie nad tym występem dla Rodziców Smile

kubus

noo

było dobrze . oby tak dalej Smile