 Wysłany: Wto 18:47, 08 Sty 2008 Temat postu: |
|
a ja odkryłam jak wrzucać filmiki w downloads na naszą stronę więc każdy będzie mógł nas zobaczyć  |
|
| Wysłany: Pon 22:50, 07 Sty 2008 Temat postu: |
|
zapewne wszyscy chcielibysmy zobaczyc nasz cudowny wystep  p mam nadzieje ze zgra Pani filmik p hiehie  |
|
| Wysłany: Pon 20:40, 07 Sty 2008 Temat postu: |
|
Tuuu tez BRAWOOOO BRAWOOOOO BRAWOOOOO  no a ja nawet obejrzalam filmik i choc jakosc kiepawa (coz zrobic operator kamery sredni a dodatkowo zdenerwowany  ), to calosciowo REWELACJA
no tylko mi tam z dumy niee popekac
GRATULUJE |
|
| Wysłany: Nie 19:40, 06 Sty 2008 Temat postu: |
|
| Faktycznie oO jak mogliśmy o tym zapomnieć - - może dadzą nam 3 stolik... | |
| Wysłany: Sob 15:41, 05 Sty 2008 Temat postu: |
|
Ludziki!!!!!! jeden maly niuans jest - nie zrobilismy "baru"  ((((((((((((((((((
jesli ktos ma kontakt z Dejwidem to niech bedzie w dwoch kolorach - najpierw czarny pozniej bialy, bez szarego. to na razie tyle uwag  |
|
| Wysłany: Sob 8:31, 05 Sty 2008 Temat postu: |
|
| Ach ten ostatni motyw "Pijany Karol wychodzi z pubu"... Wzrusza mnie on do łez |
|
| Wysłany: Pią 1:25, 04 Sty 2008 Temat postu: Scenario na przegląd |
|
| „Upadł i wstał bo nie był sam.”
Scena I Światła na scenie zgaszone, oświetleni tylko Anioł i Diabeł. Diabeł: Hej Anioł, chodź na browara. Anioł: Panie Diable, ale ja nie pije. D: Ale z Ciebie ciota… Zobacz, wszyscy piją! A: Ależ alkohol to zło panie Diable. D: Patrz na Włodka jak dobrze się bawi. A: Ale pan Włodzimierz jest chory, trzeba mu pomóc!! D: No co Ty…! Patrz, zaraz się zacznie! Zapalają się światła na scenie. Janek siedzi i ogląda TV, wchodzi Włodek, z drugiej strony Krysia. Pan Włodzimierz: Co jest stara? Przynieś flaszkę i jakąś zagrychę… Czemu obiadu nie ma na stole?! D: Dobrze mówi! Ucz się od niego Anioł! Pani Krysia: Kochanie idź się połóż, prześpij się a ja przygotuje Ci coś do jedzenia. PW: Nie chcę spać tylko jeść!! PK: Może jednak idź się połóż! PW: Ty mi rozkazywać nie będziesz! Janek wychodzi trzaskając drzwiami. Gasną światła na scenie, oświetleni tylko Anioł i Diabeł. D: Patrz, patrz, ale zabawa! A: Wcale nie, pan Włodzimierz powinien dawać przykład synowi. D: (…) przecież daje! A: Akurat! Jak on traktuje kobiety! Prostak! Scena II PK: Synku proszę zostań w domu, nie zostawiaj mnie z nim samej. Wiesz przecież, że potrafi być agresywny gry sobie wypije. J: Jeżeli chcesz z nim być i pozwalasz na takie zachowanie to z nim siedź. Ja nie mam zamiaru tego znosić. PK: Nie przesadzaj, tylko czasami pije. Pamiętaj też te dobre chwile jakie razem spędziliśmy, on kiedyś taki nie był. J: Nie usprawiedliwiaj go! PK: Syku proszę zostań, nie zostawiaj mnie, nie pij! Nie chce żebyś był taki jak on! Chce żebyś się uczył, poszedł na studia, został kimś… J: Ta jasne! On pije to ja też mogę! Nie powinno Ci to przeszkadzać. Janek siada między Diabłem i Aniołem. Gasną światła na scenie, oświetleni tylko Anioł, Diabeł i Janek. D: Napij się, nie bądź gorszy niż Twój ojciec. Powinieneś brać z niego przykład! A: Nie bądź taki jak Twój tatuś, on jest chorym człowiekiem. Czy naprawdę tak jak on chcesz ranić swoich bliskich?! D: Nie słuchaj tej cioty on nie wie co dobre. Idź się napij, będziesz się bawił jak nigdy. Janek wstaje i idzie do pubu. Zapalają się światła na scenie. Scena III J: Jedno piwo proszę. Podchodzi do niego Monika. Monika: Janek? Fajnie, że Cię widzę! Powiedz co się z Tobą dzieje, dawno w szkole nie byłeś. W ogóle wyglądasz kiepsko, coś się stało? J: Nie nic… Ich rozmowę przerywa Karol. Karol: Cześć stary! Super, że wpadłeś! Zamówiłeś już piwko? J: Jasne! M: Możemy pogadać? K: Stary chodź przedstawię Ci paru znajomych… J: Sory Monika może później. Karol i Janek podchodzą do stolika znajomych, Monika podchodzi do stolika przy którym siedzi Kasia. D: Lubię tych chłopaków, wiedzą jak się bawić! A: Toż To barbarzyństwo na włócznię św Maurycego! Janek podchodzi do baru po kolejne piwo, w tym czasie podchodzi do niego Paweł. Paweł: Cześć! Może Ci już wystarczy?! A: Brawo! Jaka asertywność. J: Ale o co Ci chodzi, ja się dobrze bawie. P: Chłopie patrz co się z Tobą dzieje, straciłeś szanse na kasę na studia. Pomyśl trochę, dzięki piłce mogłeś daleko zajść, a przez głupotę wyrzucili Cię z drużyny. Warto było pić przed treningiem! Czyś Ty zgłupiał… J: Przestań! Czemu się mnie czepiasz? Ja umiem się bawić, a Ty się czepiasz bo nie umiesz! P: Szkoda mi słów na Ciebie… J: I dobrze! P: Tracisz przez to przyjaciół i znajomych, jeszcze trochę a zostaniesz sam… Do rozmawiających chłopaków podchodzi Karol. K: Chodź nie trać czasu na gadanie, piwko czeka, odprężymy się… Chłopaki podchodzą do stolika, Paweł wychodzi z pubu. TU POWINIEN BYĆ TEKST ANIOŁA I DIABŁA, ALE CHYBA NIE ZOSTAŁ NAPISANY. Monika i Kasia wstają, idą do wyjścia, Monika wychodzi a na Kasie wpada Janek. J: O! Cześć Kasiu. Kasia: Yyy… cześć, sorki ale się spieszę. J: No nie mów, że wychodzisz? K: No niestety spieszę się… J: Zostań porozmawiamy… K: Nie chce z Tobą rozmawiać, nie lubię gdy jesteś pijany. J: Oj przesadzasz przecież nie pije codziennie… K: Nie przesadzam! Zobacz jak się zachowujesz! Bawi Cię upokarzanie ludzi? Jesteś żałosny! Gdy spotkaliśmy się ostatnio szydziłeś ze mnie i moich znajomych, wstyd mi było, że w ogóle Cię z nimi poznałam… J: Nie było aż tak źle… Podchodzi Karol z Nożownikiem. Nożownik: Cześć maleńka… Kasia ignoruje zaczepki. N: Chodź pobawimy się, zatańczymy, wypijemy piwko… K: Nie, dziękuje! N: Ooo… jaka grzeczna! Próbuje wyciągnąć ją na parkiet. K: Zostaw! J: Stary zostaw ją! Ona jest zajęta. N: Czego się koleś wpieprzasz! Odwal się! J: Daj spokój! Rozpoczyna się szarpanina, Nożownik wyciąga nóż. J: Nie przesadzaj stary! Trochę za ostro zaczynasz… N: Szukasz problemów to będziesz je miał! Między chłopaków wkracza Kasia. K: Chłopaki przestańcie, nic się nie stało! Nożownik rani Kasie w bok (prawy;) ), która pada w ramiona Ochroniarza, Nożownik ucieka a Janek nie wie co ma robić, Karol stoi i z uśmiechem przygląda się sytuacji! J: Kasiu… Karol pomóż! Karol wychodzi a Ochroniarz wynosi Kasie. Gasną światła na scenie, oświetleni tylko Anioł i Diabeł. D: Ha, ha, ha, he, he, he… Ale zabawa! Jak fajnie, lepiej być nie mogło! A: Trochę powagi panie Diable. To tragiczne! Nie ma się z czego śmiać! Scena IV Zapalają się światła na scenie. PK: Cześć synku, czekałam na Ciebie… Janek siada obok matki i płacze. PK: Synku co się stało? J: Mamo przepraszam… PK: Co się stało? Nie musisz mnie za nic przepraszać… J: Przepraszam, za to że Cię zawiodłem, że sprawiłem Ci tyle bólu… PK: Janku, ale co się stało? J: Byłem na imprezie, wypiłem za dużo. Była tam Kasia, doszło do bójki między mną i jeszcze jednym chłopakiem. Kasia stanęła między nami i została raniona nożem. Pojechała do szpitala. PK: O mój Boże synku!! J: Mamo! Nie mogłem jej pomóc, byłem zbyt pijany… Ja już nie chce tak dłużej. Pomóż mi mamo wyjść z tego proszę! PK: Oczywiście synku, że Ci pomogę. Zawsze byłam obok i nigdy Cię nie zostawie… J: To wszystko mnie przerosło, nie wiem co z Kasią, jak się czuje, zawiodłem ją! PK: Jutro do niej pojedziemy. J: Nie na razie nie mogę do niej jechać, muszę najpierw się pozbierać! PK: Dobrze synku. Jutro sama się dowiem co się z nią dzieje. J: Dziękuje mamo. Gasną światła na scenie, oświetleni tylko Anioł i Diabeł. A: Ale z niego dobre dziecię! Zmienił się, okazał skruchę! Prawdziwe dziecię boże. Alleluja! Scena V D: Gdzie się ten koleś podziewa? A: Już miesiąc jest na odwyku. D: A było tak blisko… A: I całe szczęście, że do tego nie doszło! Brawo Janek! Zapalają się światła na scenie. J: Cześć Monika. M: O Boże Janek to Ty? Miesiąc się nie odzywałeś, co się z Tobą działo? Co Ty w ogóle tutaj robisz? J: Przez ten miesiąc dużo się zmieniło w moim życiu! Zapisałem się na leczenie… Unikam alkoholu, matka bardzo mi pomogła. Jestem tutaj, bo chciałem Cię przeprosić za to jak Cię potraktowałem. Martwiłaś się chciałaś mi pomóc a ja potraktowałem Cię jak śmiecia… Bardzo tego żałuje i przepraszam… M: Jestem w szoku! Oczywiście, że Ci wybaczę… J: Dziękuje! M: Janek jak potrzebujesz pomocy to pamiętaj, że jestem! Zawsze możesz na mnie liczyć! J: Cieszę się, że odzyskałem przyjaciółkę. Gasną światła na scenie, oświetleni tylko Anioł i Diabeł. A: Fantastycznie, cudownie, zuch chłopak! D: Taaaa, jasne… Scena VI Zapalają się światła na scenie. J: Cześć! P: Nie mamy o czym rozmawiać! J: Paweł proszę porozmawiajmy! P: Nie ma o czym! J: Jest! Chce za wszystko przeprosić! P: Już trochę za późno. J: Wiem, że miesiąc się nie odzywałem, ale nie mogłem, poszedłem się leczyć. Musiałem wszystko uporządkować. Paweł milczy J: Szkoda tracić przyjaźni, która trwała tyle lat. Zrozumiałem co złego zrobiłem. Bardzo tego żałuje. P: Szybko się obudziłeś. Byłeś u Kasi? Wiesz jaki żal miała do Ciebie, że się do niej nie odezwałeś, nie usłyszała od Ciebie nawet „przepraszam”. J: Domyślam się, ale musiałem sobie najpierw wszystko poukładać… P: Jeśli ona Ci wybaczy, to ja również… J: Dziękuje! P: Nie masz za co dziękować, jeszcze Ci nie wybaczyła! A to właśnie ona najwięcej przez Ciebie wycierpiała… Gasną światła na scenie, oświetleni tylko Anioł i Diabeł. A: Jakie to jest piękne, gdy wszystko się układa. Diabeł mruczy coś pod nosem. A: Widzisz, a jednak życie bez alkoholu może być wspaniałe! D: Ty! Nie tak prędko cwaniaczku w białej sukience, wszystko się może jeszcze zmienić! Scena VII Zapalają się światła na scenie. J: Cześć Kasiu. Kasia idzie. J: Kasiu proszę! Musimy porozmawiać! K: Masz 5 minut. J: Trochę mało! K: Jak chcesz to możemy w ogóle nie rozmawiać… J: No dobrze! Chciałem Cię przeprosić… K: O proszę… Szybko sobie przypomniałeś… J: Wcześniej nie mogłem, musiałem sobie wszystko ułożyć , zastanowić się. Lecze się! Matka mi pomaga! Rozmawiałem już z Moniką i Pawłem, też ich przeprosiłem. Dużo się nauczyłem przez ta całą sytuację, bardzo dużo myślałem! Chce wszystko naprawić! Proszę daj mi szanse! K: Nie wiem czy zasłużyłeś?! J: Wiem, że nie zasłużyłem, ale liczę na cud! D: Nie wybaczy, nie wybaczy!! A: Nie łudź się Diabełku. Jej serce jest pełne miłości i przebaczenia. D: A skąd ty to możesz wiedzieć? Kardiochirurgiem jesteś czy co? Teraz cicho, patrz! K: Dobrze. Masz ostatnią szansę. Mam nadzieję, że jej nie zmarnujesz. J: Dziękuje… Gasną światła na scenie, oświetleni tylko Anioł i Diabeł. A: Widzisz, widzisz!! Wybaczyła mu! Teraz już nie zaprzeczysz, wszystko będzie dobrze. D: Ehh… Wypadek przy pracy! Każdemu może się zdarzyć, nawet najlepszym! Scena VIII Zapalają się światła na scenie. Monika, Kasia, Paweł i Janek siedzą przy stoliku, przy drugim Karol z Młodym. J: Teraz dopiero widze jakim byłem palantem i jak wiele mogłem stracić. Cieszę się, że daliście mi drugą szanse, nie spisaliście mnie na straty. Alkohol niszczył moje życie, a wy pomogliście mi je odzyskać. K: Dobrze, że zdałeś sobie z tego sprawę. Bez alkoholu też można się dobrze bawić! J: Teraz dopiero to wiem. Pokonywać problemy uciekając się w alkohol to nie rozwiązanie. M: Z problemami zawsze możesz przychodzić do nas, Twoich przyjaciół. P: Na nas zawsze możesz liczyć. J: Dzięki! To jest dla mnie najważniejsze. Pijany Karol wychodzi z pubu. Anioł + Diabeł i KONIEC |
|